مىگویند: قرائت قرآن یکى از واجبات است و باید قرآن را خواند. ما هم مىخوانیم، ولى چرا حال ما که قرآن مىخوانیم با آن کسى که نمىخواند فرقى نمىکند؟ من که قرآن مىخوانم در امتحانات خود موفق مىشوم و آن هم که قرآن نمىخواند، در امتحانات خود موفق مىشود، پس چه فایدهاى دارد؟
خداوند متعال مىفرماید: (فَاقرَءواْ ما تَیَسَّرَ مِنَ القُرءان);[30] هر چه از قرآن میسّر مىشود بخوانید.
قرآن، کتاب الهى و وسیله نجاتى است که از طرف خداوند براى هدایت و تکامل انسانها نازل شده است، تا آن را بخوانند و بفهمند و با عمل به دستورهایش رستگار و سعادتمند شوند.
باید توجه کرد هر عملى اثر خاصى دارد. خواندن و انس با قرآن آثار فراوانى در انسان دارد و باعث رشد معنوى و برکت و موفقیت بیشتر در کارهاى وى مىشود و در نهایت، به بهترین راه هدایت مىشود، ولى اثر آن قبول شدن در امتحان نیست و اینگونه نیست که هر کس قرآن نخواند در امتحان قبول نشود. قبول شدن در امتحان اثر و ثمره سعى و تلاش و کوشش انسان است. هر کس سعى و تلاش کند، درسش را خوب بخواند، امتحان را خوب پاسخ بدهد، قبول خواهد شد و هر کس تنبلى کند و درسش را نخواند در امتحان موفق نخواهد شد; چنانکه خداوند مىفرماید: (واَن لَیسَ لِلاِنسـنِ اِلاّ ما سَعى * واَنَّ سَعیَهُ سَوفَ یُرى);[31] و اینکه براى آدمى پاداشى جز آن چه با کوشش خودش انجام داده نخواهد بود * و البته انسان پاداش سعى و عمل خودش را به زودى خواهد دید.
بنابراین شما که قرآن مىخوانید، از برکات و آثار خاص آن بهره مىبرید که هزارانبار ارزشمندتر از قبولى در امتحان و مانند آن است، در حالى که آنها که از قرائت قرآن محرومند از این آثار و برکات بىنصیبند.
آیا با خواندن قرآن مىتوانم در درسهایم موفق بشوم؟
با توجه به اینکه داشتن حافظه قوى براى موفقیت در درسها مؤثر است، خواندن قرآن[32] و حفظ آن هم یکى از عوامل تقویت حافظه به شمار مىرود. پس خواندن و حفظ قرآن، خود باعث موفقیت در درسها مىشود; چنان که تجربه دانشآموزان قارى و حافظ قرآن هم این مطلب را تأیید مىکند.
باید توجه داشت که خواندن وحفظ قرآن نباید فرد را از تلاش و کوشش در درسها باز دارد، بلکه باید با برنامهریزى منظم، هم به کارهاى قرآنى و هم به کارهاى درسىبرسد.
الف) چه سورهاى را بهتر است براى اموات بخوانیم؟ ب) چگونه نیت کنیم؟ ج) آیا مىتوان ثواب خواندن قرآن را به روح مقدس یکى از چهارده معصوم(ع) هدیه کرد؟
الف) خواندن هر سورهاى از قرآن براى مردگان مفید و داراى ثواب است، ولى امامان معصوم(ع) فرمودهاند: بهتر است که سورههاى: «الرحمن»، «یس»، «جمعه»، «قدر»، «معوّذتین» (ناس و فلق)، «اخلاص»، «مُلک» و یا «آیةالکرسى» و... خواندهشود.[33]
ب) هنگام خواندن قرآن براى شخصى که از دنیا رفته، همین که نیت کنید براى او مىخوانم کافى است. اگر شخصى قرآن را براى ثواب بردن خودش تلاوت مىکند، باید به قصد قربت و نزدیک شدن به خداوند باشد و اگر براى کسى دیگر و به نیابت از شخص مرده مىخواند و مىخواهد ثواب قرائت را به روح اموات هدیه کند، باز قصد قربت به خداوند متعال لازم است. به این ترتیب که قرآن را به قصد قربت به خداوندمتعال تلاوت کند و ثواب آن را به روح اموات هدیه نماید.[34]
ج) بله، مىتوان ثواب قرآن و اعمال خیر و نیک را به روح مقدس پیشوایان معصوم(ع) هدیه نمود و این کار موجب مىشود ثواب عمل، چند برابر شود.
آیا مىشود معناى قرآن را به جاى خود قرآن خواند و آیا ثواب آن دو یکى است؟
اگر بخواهیم از علوم و معارف بىکران قرآن بهره ببریم، شایسته است به ترجمه و تفسیر آن توجه کنیم، تا در پرتو نور معارف الهى و عمل به آنها اجر و ثواب دنیایى و آخرتى را نصیب خود گردانیم.
باید بدانیم که خواندن متن عربى قرآن، ثواب ویژه دارد و خواندن ترجمه قرآن، جاى آن را نمىگیرد. یکى از مسائلى که در قرآن و روایات پیشوایان معصوم، مورد تأکید فراوان قرار گرفته، خواندن و تلاوت قرآن کریم است و این عمل، یکى از سنتهاى حسنهاى است که علما و اولیا و بزرگان دین در طول تاریخ اسلام، به آن اهمیت زیادى داده و بر آن تأکید کردهاند; گو اینکه خواندن قرآن، سخن گفتن با پروردگار و شنیدن سخنان حضرت ذوالجلال است که نه تنها ثواب و اجر دارد، بلکه زنگار را از دلها زدوده، قلبها را احیا و از فحشا و منکر منع مىکند. هر چند حقّ تلاوت، منحصر به خواندن نمىشود، امّا خواندن و عمل کردن مکمل یکدیگرند. و اگر عمل کردن و حتى خواندن معناى آن، همراه با تلاوت نباشد، قلب انسان به تدریج مىمیرد و یا مانند آهن زنگ مىزند. در آیهاى از قرآن (إنّ الّذین یتلون کتـب اللّه و أقاموا الصّلوة...) خواندن کتاب خدا مقدم بر نماز و زکات و انفاق آمده است. امیرمؤمنان(ع) یکى از صفات پرهیزکاران را تلاوت قرآن شمرده است.[35]
پیامبر اکرم(ص) فرمودهاند: برتو باد به خواندن قرآن، چرا که خواندن قرآن، کفّاره گناهان و نگهدارى از آتش و امان از عذاب آخرت است».[36]
در خود قرآن، با الفاظ مختلف به خواندن قرآن دستور داده شده; براى مثال: (فاقرءوا ما تیسّر منه); آن چه مىتوانید از آیات قرآن را بخوانید.[37]
هدف از خواندن قرآن و حفظ آن چیست؟
هدف از خواندن قرآن، هدایت شدن و رسیدن به سعادت دنیوى و اخروى است. خواندن و حفظ قرآن نتایج بسیارى دارد که ما تنها بخشى از آن را ذکر مىکنیم.
الف) تدبر و تفکر در قرآن:
یکى از هدفهاى یادگیرى و حفظ قرآن، تدبر در آن است. قرآن کریم خطاب به پیامبر اکرم(ص) مىفرماید: «کتابى مبارک بر تو فرو فرستادیم تا در آیاتش تدبر (واندیشه) کنند و خردمندان از آن پند گیرند».[38]
ب) تبرک به قرآن و به دست آوردن ثواب:
در این مورد تشویقها و تأکیدهاى فراوانى از معصومین(ع) رسیده است:
1. امام صادق(ع): «قرآن عهد خداوند و فرمان اوست بر خلقش، پس بر مسلمان شایسته است در این عهد خداوند نظر کند و روزى پنجاه آیه از آن را بخواند».[39]
2. امامصادق(ع): «براى مؤمن سزاوار است قبل از مرگ، قرآن را فرا گیرد یا در کار یاد گرفتنش باشد».[40]
3. امامصادق(ع): «هرکس قرآن را از روى [متن عربى] آن قرائت کند، نورچشمش زیاد مىشود...».[41]